Sufi Kalam Sindhi - Mehbooban Ja Mara - Hidayat Faqeer

Sufi Kalam Sindhi - Mehbooban Ja Mara - Hidayat Faqeer

صادق فقير کي ڀيٽا

سنڌ جا صادق سون سريکا

تو جا ڳاتا گيت صدين جا

تن کي ساري سنڌ روئي ٿي

ويڳاڻي هر جند روئي

جنهن لئه توهي ٻُول ٻُرايا

چيٽي چنڊ جا چمڪا ڳاتا

چوڙيلين جا کجڪا ڳاتا

وڌوائن جا سُڏڪا ڳاتا

مظلومن جي احساسن ۽

اکين جا تو الڪا ڳاتا

محبوبن جا ماڻا ڳاتا

سنڌڙي جا تو راڻا ڳاتا

”مٽي ماٿي لايان“ جهڙا

”دلڪش منظر “ سارا ڳاتا

ڏيک ڏڪارن پارا ڳاتا

قومي گيت صدائون سنڌ جون

جن کي ڳائي امرتا پائي

پنهنجو جيون وئين سجائي

ٻاٻيهن کان ٻول چُرائي

تو جو راڳ ملهاري ڳاتو

ان جي صدقي تو تان گهوري

اندر ڪيڏا ميگھه منڏايا

تنهنجو اهڙو سڏ نرالو

اڏندڙ ڪونج گگن ۾ گهائي

پاڻيارين جا پير ڄمائي

وڄندڙ ڇمڪا ڇير ڇُپائي

راڳي تنهنجو راڳ رسيلو

جهڙو بندرابن ۾ ڦوڪي

ڪان ڪنور ڪا مُرلي ويٺو

گوپين کي ريجهائڻ لئه

۽ پريم کي پرچائڻ لئه

مُرلي منوهر موهن لالا

تنهنجي بندرا توبن پيارا!

هاڻي هيڪل وياڪل آهي

گوهر گوپيون ڇيل ڇٻيليون

سُڏڪي ساري ڪان ڪُنور تو!

لُڇندي پڇُندي ائين چون ٿيون

ڪوئل جهڙو ڪنٺ ويراڳي

صدين کانپوءِ ايندو آهي

صادق جهڙو سون سريکو

راڳي وڙلي هوندو آھي

جنهن لئه جنتا جاڳي ساري

هنجون هاري ديپڪ ٻاري

شرڌائن جا ڦول چڙاهي

لڙڪن ڀيٽا روز ڏي ٿي

لڙڪن ڀيٽا روز ڏي ٿي